- gronkowce
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldegronkowce"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gronkowce{{/stl_39}}{{stl_41}} pl (G -ów){{/stl_41}}{{stl_5}} MED{{/stl_5}}{{stl_7}} Staphylokokken{{/stl_7}}{{stl_41}} pl{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
gronkowce
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
czyrak — m III, D. a, N. czyrakkiem; lm M. i med. «zapalenie ropne torebki włosa i przylegającego do niej gruczołu łojowego, spowodowane przez gronkowce lub paciorkowce; ropień, wrzód» ∆ Czyrak mnogi «jednoczesne zakażenie kilku lub kilkudziesięciu… … Słownik języka polskiego
gronkowiec — m II, DB. gronkowiecwca; lm M. gronkowiecwce, D. gronkowiecwców biol. gronkowce «Staphylococci, kuliste bakterie układające się w charakterystyczne grona; niektóre gatunki chorobotwórcze wywołują schorzenia ropne lub zatrucia pokarmowe» … Słownik języka polskiego
penicylina — ż IV, CMs. penicylinanie; lm D. penicylinain «antybiotyk wytwarzany przez pędzlaki, będący skutecznym lekiem przeciwko chorobom wywołanym przez gronkowce, paciorkowce i krętki» Zastrzyk z penicyliny. Leczyć się penicyliną. Uczulenie na penicylinę … Słownik języka polskiego
ropotwórczy — ∆ med. Bakterie, drobnoustroje, zarazki ropotwórcze «bakterie chorobotwórcze (gronkowce, paciorkowce itp.) wywołujące zakażenia i stany ropne» … Słownik języka polskiego
ziarenkowiec — m II, DB. ziarenkowiecwca; lm M. ziarenkowiecwce, D. ziarenkowiecwców biol. med. ziarenkowce «Coccaciinae, podrząd bakterii właściwych, obejmujący formy o kształcie kulistym, przeważnie tlenowe, rozpowszechnione w glebie, wodach, powietrzu, na… … Słownik języka polskiego
penicylina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. penicylinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} antybiotyk otrzymywany z grzybów, występujący pod postacią krystalicznego proszku, dobrze rozpuszczającego się w wodzie, będący skutecznym lekarstwem przede wszystkim w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
